एक राष्ट्रिय सर्वेक्षणले देखाएको छ कि ५ बर्ष देखि १५ वर्ष बीचका ३७% प्रतिशत बच्चाहरू आय आर्जन गर्ने श्रम गतिविधिमा संलग्न छन् र ती मध्ये ३०% बालबालिकाहरु खतरनाक काममा संलग्न छन्। युनिसेफ र केन्द्रीय सांख्यिकी ब्युरो (सीबीएस) ले तयार पारेको लाइभ्स अफ चिल्ड्रेन, एडोलोसेन्ट एण्ड विमेन इन २०१४ नामक शीर्षकको एक प्रतिवेदनमा ५ देखी ११ वर्सको बच्चाहरूको २८ प्रतिशत, १२ देखि १४ वर्ष बीचको १५ प्रतिशत, १५ देखी १७ वर्ष बीचका बच्चाहरूको ३ प्रतिशत उमेर-निर्दिष्ट सीमा भन्दा माथि आर्थिक गतिविधिमा संलग्नता खुलासा भएको छ देशको बाल बालिका ऐनले १६ बर्ष उमेरकालाई बच्चाको रूपमा परिभाषित गर्दछ। प्रतिवेदनका अनुसार मध्य-पश्चिमी पहाड र हिमाली क्षेत्र र पूर्वी पहाड र हिमाली क्षेत्रका बच्चाहरू उनीहरूको उमेर-विशिष्ट सीमाभन्दा माथि आर्थिक गतिविधिहरूमा संलग्न हुने सम्भावना बढी हुन्छ। ग्रामीण क्षेत्रका केटाकेटीहरू शहरी क्षेत्रका बच्चाहरू भन्दा उनीहरूको उमेर-विशिष्ट सीमाभन्दा माथिको आर्थिक गतिविधिमा सामेल हुने सम्भावना बढी हुन्छ। सरकारी तथ्यान्क अनुसार देशमा १६००,००० बाल श्रम छन्। श्रम ऐन १९९२ र श्रम नियम १९९३ मा १ बर्ष भन्दा कम उमेरका बच्चाहरूको रोजगारीको निषेधको लागि विशेष प्रावधानहरू समावेश गरिएको छ र नाबालिगहरूलाई (१-१८ वर्ष बीचमा) खतरनाक काममा प्रवेश निषेध गर्दछ। सीबीएसका सूचना अधिकृत प्रमोदराज रेग्मीले भने कि सबै डाटा प्राथमिक र अन्तर्वार्तामा आधारित छन्। सर्वेक्षण सबै ७५ जिल्लाहरुमा गरिएको थियो। नेपाल बहु सन्केटिक क्लस्टर सर्वेक्षणको रूपमा पनि चिनिन्छ, यस अध्ययनले १२,४०५ परिवारको नमूना बनाएको छ जसमध्ये ५३४९ जना बालबालिका थिए। बाल मृत्यु दर, पोषण, बाल स्वास्थ्य, सरसफाइ र पेयजल, प्रारम्भिक बालविकास विकास साक्षरता र शिक्षा र बाल सुरक्षा मिनेट परीक्षण गरिएको थियो। प्रतिवेदनका अनुसार पाँच बर्ष भन्दा मुनिका बच्चाहरू मध्ये ३० प्रतिशत मध्यम वा गम्भीर तौलका छन्, जबकि ९ प्रतिशतलाई गम्भीर तौलका रूपमा वर्गीकृत गरिएको छ। एक तिहाई भन्दा बढी वा ३७ प्रतिशत बच्चाहरू मध्यम र गम्भीर स्टन्ट भएका छन्, १ प्रतिशत गम्भीर रूपमा अचेत छन्, र ११ प्रतिशत मध्यम वा गम्भिर खेर गएका छन्, ३ प्रतिशत गम्भिर खेर गएका छन्। शिक्षाको हिसाबले, २४ प्रतिशत बच्चाहरू प्राथमिक शिक्षाको लागि भर्ना गरिएको छैन। १२-२४ महिना बीचका ६७ प्रतिशत बच्चाहरूलाई खोप कार्यक्रममा पहुँच छ। देशमा किशोरावस्थामा जन्म दर पनि उच्च छ। १५ देखि १९ वर्ष बीचका १,००० महिलाहरूमा १ खतरनाक ७१ जन्महरू अध्ययनद्वारा पत्ता लागेको छ। प्रारम्भिक बच्चा जन्माउने प्राय: साधारणतया सामान्य छ मध्ये एक छ। त्यस्तै २० देखि २ २४ वर्ष बीचका १ प्रतिशत महिलाहरूले १८ वर्षको उमेर अघि नै प्रत्यक्ष जन्म लिइसकेका छन। जन्म दर्तालाई पनि बाल अधिकारको रूपमा स्वीकार गरिएको छैन, यद्यपि ठूलो संख्यामा आमाहरू आफ्ना बच्चाहरूको जन्म दर्ता गर्न जान्दछन्। बाल अधिकार अभियानकर्ताहरूले गरिबी र विद्यमान नीतिहरूको उचित कार्यान्वयनको अभावलाई अन्धकारमय चित्रको कारणका रूपमा औंल्याउँछन्। बच्चाको अधिकारको लागि काम गर्ने एक संस्था सी वी स का युवराज घिमिरेले भने "हामीसँग नीति छ कि नि: शुल्क माध्यमिक शिक्षा र बाल श्रम सुनिश्चित गर्न मुलुकमा अवैध छ, तर कार्यान्वयन संयन्त्र कमजोर छ, जसले कमजोर बच्चाहरु र आफ्नो लागि बोल्न सक्दैनन् को हननको परिणाम दिन्छ,"।